شاید این جمعه بیاید

متن قطعنامه 1860 شورای امنیت

پس از آغاز تهاجم ارتش رژیم صهیونیستی به نوارغزه، تلاشهای دیپلماتیک در سطح جامعة بین‌الملل به منظور پایان بخشیدن به این تهاجم آغاز شد. در همین راستا، کشورهایی نظیر لیبی و انگلیس، با طرح قطعنامه‌های پیشنهادی خود درصدد پایان بخشیدن به این بحران برآمدند. قطعنامه پیشنهادی لیبی به دلیل انتقاد از اسراییل از سوی شورای امنیت مورد پذیرش واقع نشد. پس از آن، قطعنامة پیشنهادی انگلیس به شماره سند (S/2009/23) مبنای تدوین قطعنامه رسمی 1860 شورای امنیت شد. متن این قطعنامه که در جلسه 6 هزار و شصت و سوم شورای امنیت در 8 ژانویه 2009 با 14 رأی مثبت و یک رأی ممتنع (آمریکا) تصویب شد، به شرح زیر است:

- با یادآوری تمامی قطعنامه‌های مربوطه شامل 242 (1967)، 338 (1973)، 397 (2002)، 1515 (2003) و 1850 (2008)

- با تأکید بر این مسئله که نوارغزه تابع مناطق اشغالی 1967 بوده و بخشی از دولت فلسطین است،

- ضمن توجه ویژه به اهمیت امنیت و رفاه تمامی غیرنظامیان،

- با اظهار نگرانی عمیق از گسترش آشوب و وخیم شدن اوضاع به ویژه وارد آمدن خسارات سنگین به غیرنظامیان از زمانی که از ادامه دورة آرامش امتناع شد.

- با اعلام نگرانی از وقوع بحران انسانی در غزه،

- ضمن تضمین تداوم کمکها به غزه و مشخص شدن وضعیت گذرگاهها،

- با توجه به اینکه راه حل پایدار برای تمام درگیریها تنها از طریق روشهای صلح آمیز قابل دستیابی است،

- با تأکید مجدد بر حقوق تمامی دولتها در منطقه برای زندگی در صلح و امنیت و شناسایی بین‌المللی مرزها؛

1) شورای امنیت بر لزوم درخواست برای آتش بس فوری، پایدار و مورد احترام طرفین که به خروج کامل ارتش اسراییل از غزه ختم شود تأکید می‌کند.

2) شورای امنیت خواستار تهیه و توزیع بدون مانع کمکهای بشردوستانه در سراسر نوارغزه از جمله غذا، سوخت و خدمات پزشکی است.

3) شورای امنیت از ابتکارهایی که هدف آن ایجاد آرامش و گشایش کریدور انسانی یا مکانیزم‌های دیگر برای توزیع مداوم کمکهای بشردوستانه باشد، استقبال می‌کند.

4) شورای امنیت از کشورهای عضو می‌خواهد، از فعالیتهای بین‌المللی که برای کاستن از وخامت شرایط اقتصادی و انسانی در نوارغزه انجام می‌شوند از جمله، مشارکت بیشتر با آنروا و کمیته‌هایی که برای موارد ویژه تشکیل شده‌اند، حمایت لازم را به عمل آورند.

5) شورای امنیت همه خشونتها و خصومت‌هایی که علیه غیرنظامیان روا داشته می‌شود و همچنین هرگونه فعالیتهای تروریستی را محکوم می‌کند.

6) شورای امنیت از کشورهای عضو سازمان ملل می‌خواهد تلاش‌های خود را در جهت ارائه ترتیبات و تضمین‌های لازم در نوارغزه به منظور حفظ آتش‌بس و آرامش پایدار از جمله ممانعت از قاچاق غیرقانونی تسلیحات و تضمین بازگشایی پایدار گذرگاه‌های مرزی براساس توافقنامه 2005 موسوم به جابه‌جایی و دسترسی توسط تشکیلات خودگردان، تشدید کنند و در این رابطه از ابتکار عمل مصر و دیگر تلاش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی که در حال اجرا است، استقبال می‌کند.

7) شورای امنیت اقدامات منجر به آشتی گروههای فلسطینی از جمله، حمایت از تلاشهای میانجیگرانه مصر و کشورهای عضو اتحادیه عرب آنگونه که در قطعنامه 26 نوامبر 2008 مطرح شد و هم راستا با قطعنامه 1850 (2008) شورای امنیت و دیگر قطعنامه‌های مرتبط می‌باشد، را ترغیب و تشویق می‌کند.

8) شورای امنیت خواستار تلاش‌های جدید و سریع از سوی طرفین درگیر و جامعه بین‌الملل در جهت دستیابی به صلحی جامع براساس دیدگاه ایجاد منطقه‌ای که 2 کشور دموکراتیک اسراییلی و فلسطینی در کنار هم در آرامش و درون مرزهای به رسمیت شناخته شدة ایمن زندگی کنند، است و همان‌طور که در قطعنامه 1850 نیز آمده است، بار دیگر اهمیت ابتکار صلح عربی را یادآور می شود.

9) شورای امنیت از ملاحظات گروه چهارجانبه در مشورت با طرف‌ها و برگزاری نشستی بین‌المللی در مسکو (2009) استقبال می‌کند.

10) شورای امنیت رسیدگی به این موضوع را همچنان در دستور کار خود دارد.