گذرگاه رفح که در مرز نوارغزه و مصر واقع شده، تنها راه عبور و مرور ساکنان این منطقه به دنیای خارج است. سایر گذرگاهها به سرزمینهای اشغالی 1948 منتهی میشوند. اداره گذرگاه رفح- از زمان تأسیس آن در آوریل 1982 تاکنون با مناقشات و درگیریهای بسیاری همراه بوده است. گاهی این گذرگاه بطور مشترک توسط رژیمصهیونیستی و تشکیلات خودگردان اداره شده و گاهی اوقات نیز عبور و مرور از آن به شکل محدود انجام شده و طی ماههای اخیر نیز مسدود بوده است. گذرگاه رفح یکی از موضوعات مهم در بسیاری از توافقنامهها میان رژیمصهیونیستی و تشکیلات خودگردان بوده است. پس از عقبنشینی شهرکنشینان و نظامیان رژیمصهیونیستی از نوارغزه در 12 سپتامبر 2005، این گذرگاه مسدود شد. در 15نوامبر همین سال توافقنامهای میان رژیمصهیونیستی و تشکیلات خودگردان فلسطین با میانجیگری جیمز دی- ولفنسون فرستاده کمیته چهارجانبه، خاویر سولانا رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا و کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمریکا امضاء شد. مدت اجرای این توافقنامه یک سال بود اما پس از انقضای این مدت نیز، مبنای اداره گذرگاه رفح قرار گرفته و مقامات رژیمصهیونیستی طی دو سال اخیر با استناد به آن نوارغزه را محاصره کردند1 و مصر نیز در خلال جنگ 22 روزه در نوارغزه با استناد به این توافقنامه، گذرگاه رفح را بست.
ادامه مطلب ...
بروز و تداوم اختلافات داخلی در میان گروههای فلسطینی، یکی از بسترهای مناسب برای انتفاع رژیم صهیونیستی است که در صورت تشدید و توسعه، میتواند ماهیت غیرانسانی تجاوزات رژیم صهیونیستی را تحتالشعاع قرار داده و توسل به خشونت نظامی علیه گروههای فلسطینی را به عنوان یگانه راهکار مقابله با بحران در اراضی اشغالی فلسطین معرفی کند.
ادامه مطلب ...
Elements of Israeli Strategic Culture
Naser Pourhassan
Elements of Israeli Strategic Culture
Naser Pourhassan
Elements of Israeli Strategic Culture
Naser Pourhassan
Strategic culture is a new approach in the security and foreign policy studies which delves into the impacts of cultural factors on the strategic behavior of the countries. Strategic behavior is a kind of behavior which is related to the fundamental issues of national security and application of force against other countries. Israel is among the players that more than any other country emphasizes on the issue of national security. Strategic culture is a suitable approach that elucidates various cultural factors including the impact of historical experiences on the strategic behavior of Israel. The present paper is an attempt to study elements of strategic culture of Israel in the light of a theoretical introduction.
Keywords: realism, structuralism, culture, strategic depth, strategic behavior, inevitable war.
سرانجام پس از ماهها رقابتهای درون حزبی و بین حزبی (جمهوریخواه و دموکرات) باراک اوباما کاندیدای رنگین پوست و جوان حزب دموکرات با فاصله زیاد، بر مک کین غلبه یافت و عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور آمریکا را به خود اختصاص داد. هر چند که جایگاه برتر سیاسی- اقتصادی ایالات متحده در نظام بینالملل موجب اهمیت واقعه انتخاباتی ریاستجمهوری این کشور میشود اما پیامدهای گسترده- و عمدتاً منفی- اقدامات و سیاستهای دولت جمهوریخواه جورج بوش طی 8 سال ریاست جمهوری از یکسو و شعارهای اوباما بویژه تأکید وی بر «تغییر» از سوی دیگر موجب شده بود تا انتخابات نوامبر 2008 از توجه خاص افکار عمومی جهانی برخوردار شود. اگر در دورههای پیشین، برای کاندیداهای ریاست جمهوری تحولات سیاسی اروپا یا شرق آسیا و... محور موضوعات تبلیغاتی در عرصه سیاست خارجی آنان محسوب میشد اما این بار عمده این موضوعات- عراق، افغانستان، ایران، فلسطین، سوریه و رژیمصهیونیستی- یکجا در خاورمیانه قرار داشتند. به عبارتی میتوان این ادعا را مطرح کرد که انتخابات ریاست جمهوری آمریکا انتخاباتی برای تعیین سرنوشت نقاط بحرانی موجود در خاورمیانه بوده است. از همین رو موضوعات مورد بحث سیاست خارجی در رقابتهای میان اوباما و مککین را عراق، افغانستان، ایران و فلسطین تشکیل میدادند.
در حالیکه جهان رویداد و اخبار مربوط به شروع المپیک را در دهه اول آگوست دنبال میکرد، وقایع دیگری رخ داد که اخبار المپیک را تحتالشعاع خود قرار داد. ابتدا خبر حمله گرجستان به اوستیای جنوبی و سپس حمله برقآسای روسیه و شکست گرجستان در صدر اخبار رسانهها قرار گرفت. از آنجا که دولت غربگرای گرجستان، از متحدان مهم آمریکا در منطقه بوده و گرجستان نیز تمایل فراوانی برای پیوستن به ناتو از خود نشان داده است، همگان به گمانهزنی در مورد رو در رویی روسیه و آمریکا (ناتو) و در نتیجه آغاز دور جدیدی از جنگ سرد پرداختند. در این میان، به سرعت پای اسراییل نیز که از مدتها قبل به فروش تسلیحات و آموزش نظامیان گرجستانی میپرداخت، به این مهلکه باز شد و حتی برخی مناطق که کارشناسان اسراییلی در حال آموزش نیروهای گرجی بودند از آماج حملات روسیه مصون نماندند.
گزارش حاضر جهت تبیین جایگاه و نگرش اسراییل به این بحران میباشد. لذا ابتدا به صورت مختصر به تاریخ روابط و ماجرای درگیری روسیه و گرجستان پرداخته و سپس نقش، منافع و مواضع اسراییل را در این بحران مورد بررسی قرار میدهیم.